دکتر آلبرت اینشتین در ۱۸ آوریل سال ۱۹۵۵ در بیمارستان پرینستون در نیوجرسی درگذشت. براساس خواسته هایش، جسدش همان روز سوزانده شد و خاکسترش در نقطه ای نامشخص پخش شد. اما جسدی که برای سوزانده شدن به کوره رفت کامل نبود، یک مغز کم داشت!
دکتر آلبرت اینشتین در ۱۸ آوریل سال ۱۹۵۵ در بیمارستان پرینستون در نیوجرسی درگذشت. براساس خواسته هایش، جسدش همان روز سوزانده شد و خاکسترش در نقطه ای نامشخص پخش شد. اما جسدی که برای سوزانده شدن به کوره رفت کامل نبود، یک مغز کم داشت!
بعضی ها می گویند خود اینشتین برای همچین آزمایشی داوطلب شده بود ولی وکیل اینشتین می گوید که پسر اینشتین مغز پدرش را اهدا کرده است. جدید ترین ها، بعضی ها هم می گویند که دکتر هاروی بدون اجازه ی خانواده ی اینشتین مغز را برداشته است و خانواده ی اینشتین بعدا مجبور شدند اجازه بدهند. به هر حال بعد از این که رسانه ها متوجه شدند که مغز آلبرت اینشتین برای تحقیق حفظ شده است، شروع به ایجاد مزاحمت ناخواسته برای خانواده ی اینشتین فقید کردند.دکتر هاروی خیلی از این مغز محافظت می کرد و آن را به ۲۴۰ قسمت تقسیم کرده بود. او بیشتر قسمت های مغز را برای خودش نگه داشت و باقی را به چند تن از محققان معروف آن زمان اهدا کرد. با این که دکتر هاروی سال ها نگه دارنده ی مغز انیشتین بود، تا زمان مرگش در سال ۲۰۰۷، هیچ مقاله ای در زمینه ی کشفیاتش منتشر نکرد.یکی از محققانی که دکتر هاروی انتخاب کرده بود، دکتر ماریان دایمند بود. پژوهش های دکتر دایمند نشان داد که مغز اینشتین ویژگی های ویژگی های متفاوتی نسبت به بقیه انسان ها دارد. سلول های گلیال وظیفه ی پشتیبانی و غذا رسانی به نورون ها و مغز را بر عهده دارند. دکتر دایمند مقدار سلول های گلیال موجود در مغز اینشتین را با مغز مردان دیگری که در سن اون مرده بودند مقایسه کرد و متوجه شد که سلول های گلیال مغز انیشتین ۷۳% بیشتر از مغز یک انسان معمولی هستند یعنی سلول های مغز اینشتین برای فعالیت به انرژی بیشتری نیاز داشته اند.
در طول سال های بعد از مرگ اینشتین، دکتر هاروی هر کجا که نقل مکان می کرد تکه های باقی مانده ی مغز را هم با خود می برد اما در سال ۱۹۹۴ به نیوجرسی بازگشت و مغز را به دکتر الیوت کراوس در بیمارستان پرینستون اهدا کرد. جدید ترین ها.آی آر، در آن جا آزمایش های مختلفی روی مغز اینشتین انجام شدند و دانشمندانی از قسمت های مختلف جهان برای تحقیقات دعوت شدند. این پژوهش ها نشان داد که مغز این دانشمند بزرگ از جهات دیگری هم شگفت انگیز است.محققان متوجه شدند که مغز اینشتین ۱۵% عریض تر از مغز باقی انسان هاست. دلیل آن هم این است که Inferior Parietal Lobule او در هر دو سمت مغز بسیار پیشرفته تر از انسان های معمولی بوده است. به خاطر این که این قسمت های مغز بیشتر مسئول قدرت تصور هستند، به نظر می رسد که اینشتین قدرت تصور فوق العاده ای داشته است.این روز ها مغز اینشتین در ظرفی پر از فرمالدهید در آزمایشگاه بیمارستان پرینستون قرار دارد و مطمئنا منتظر است تا راز های دیگری از ذهن یک نابغه را آشکار کند.